در بررسی تغییرات جدید مبحث ۱۴ مقررات ملی ساختمان به بحث سیستم گرمایش کفی می‌رسیم؛ موضوعی مهم که می‌تواند برای سازندگان و ناظران بسیار حائز اهمیت باشد. به همین دلیل این سرنخ را دنبال کردیم و به دلیل اهمیت آن، تصمیم به ارائه یکسری مطالب فنی و اجرایی مرتبط با این موضوع مشترک سوپرپایپ و مقررات ملی گرفتیم.
اما در این بین نکته جالب این است که مبحث ۱۴ مقررات ملی ساختمان از سال ۱۳۹۶ تغییر کرده و در همان زمان هم مبحث سیستم گرمایش کفی به آن اضافه شده است اما متاسفانه هنوز هم از گوشه و کنار می‌شنویم که می‌گویند «اجرای سیستم گرمایش کفی در ساختمان‌های مسکونی منسوخ شده چون باعث بلند شدن پرز فرش می‌شود!»
در شرایطی که کمبود انرژی برق و گاز به یک معضل جدی تبدیل شده، به نظر شما آیا باز هم باید به این شایعات بی‌اساس اجازه گسترش بدهیم؟ در حالی که می‌دانیم سیستم گرمایش کفی با دمای کارکرد بسیار پایین حدود ۵۰ درجه سلسیوس می‌تواند نقش مهمی در صرفه‌جویی انرژی در ساختمان‌ها داشته باشد؟
خوب است باز هم یادآور شویم که بالا بودن درصد انتقال حرارت تابشی گرمایش كفی سوپرپایپ و پایین بودن میزان جابجایی هوا در حین انتقال حرارت، به كاهش حركت ذرات غبار موجود در هوا كمك می‌کند. از این رو امروزه مراكز درمانی نیز به سیستم‌های گرمایش كفی مجهز شده‌اند.
وقتی صحبت از صرفه‌جویی در مصرف انرژی در یک سیستم می‌شود احتمالا یک طرف ماجرا به عملیات عایق‌کاری مربوط است.
در مطلب قبلی سایت که در نشریه مجری هم به چاپ رسیده بود، در خصوص عایق پلاستوفوم یا همان یونولیت که در زیر مدارهای گرمایش کفی اجرا می‌شوند صحبت و مشخصات عایق مورد نیاز کف در این سیستم توضیح داده شد.
بیشتر بخوانید: سیستم گرمایش کفی در مقررات ملی ساختمان
در این مبحث آمده است که باید در زیر لوله‌های نصب شده در کف سامانه گرمایش از کف، عایق گرمایی با حداقل مقاومت حرارتی نصب شود که توضیحات آن هم داده شد.
برای تکمیل این موضوع باید عنوان شود که طبق قوانین عملیات ملات‌ریزی در ساختمان‌ها، استانـدارد DIN 18560-2 باید دقت کرد که ملات خیس یا آب مصرفی جهت اختلاط بتن به داخل مواد عایق نفوذ نکند. این کار می‌تواند با قراردادن ورق حبابدار متالایز بر روی تمامی سطوح عایق انجام شود. برای جلوگیری از نفوذ ملات خیس، محل اتصال عایق كناری نیز باید به طور مشابه آب‌بندی شود و این یعنی ورق حبابدار متالایز باید روی عایق‌هایی که در کناره‌ها هم کار می‌شود را بپوشاند.
صحبت از عایق کناری شد. در ادامه مبحث در بند ۱۴-۱۰-۴-۴ (۲) سامانه لوله‌کشی گرمایش از کف آمده است باید یک نوار عایق محیطی در امتداد دیوارها و اجزایی از ساختمان که با کف گرم شده در تماس هستند، مانند چهارچوب درها، ستون‌ها، پله‌ها و داکت‌ها نصب شود. نوار عایق باید از کف تراز شده شروع شده و تا سطح کف نهایی بتن پوشاننده لوله‌ها بالا بیاید.
با توجه به مطلب بالا لازم است در مورد این نوع از عایق که در کنار دو مدل دیگر، نوع سومی از عایق را در سیستم گرمایش کفی تشکیل می‌دهند نیز توضیحاتی ارایه دهیم.
همانطور که در مقررات هم آمده، محل نصب این عایق تمام نقاطی است که در محل فصل مشترک کف با جداره‌ها (تمام نقاط پیرامونی دیواره‌ها) و سایر بخش‌هایی که به صورت قائم قرار گرفته‌اند (مانند درگاهی‌ها)، دور ستون‌ها و به عبارت ساده‌تر هر جایی که قرنیز اجرا خواهد شد، نصب می‌شوند.
نکته بسیار مهم در اجرای عایق کناری در سیستم گرمایش کفی، که معمولا نادیده گرفته می‌شود، این است که این عایق باید، از لایه زیرین تا سطح نهایی (سطحی که در آن کفپوش نهایی اجرا می‌شود) را در برگیرد. یعنی به هیچ وجه بعد از ملات‌ریزی و قبل از اجرای کفپوش نهایی، قسمت اضافی عایق کناری نباید بریده شود. این موضوع در زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که کفپوش‌های نهایی مثل سنگ و سرامیک، بدون درز در کف اجرا می‌شوند. از آنجاییکه بندهای سنگ و سرامیک که نقش درزهای انبساط را برای این مصالح بازی می‌کردند در این شرایط حذف می‌شوند، امکان انبساط و انقباض کف نهایی در جایی که سیستم گرمایش کفی روشن است مختل می‌شود و نتیجه آن ممکن است اعوجاج در کف یا حتی لق شدن و بلند شدن سنگ و سرامیک باشد.
پس اجرای عایق کناری سوپرپایپ که مطابق با استاندارد DIN 18560-2 «ملات‌ها در ساختمان‌سازی» است، باید از لایه زیرین تا سطح فوقانی را در برگیرد و هیچ یک از قسمت‌های اضافی عایق کناری قبل از نصب کفپوش نباید بریده شوند.
نکته دیگر آنکه برای جلوگیری از تغییر وضعیت این نوار عایق کناری به هنگام ریختن ملات، باید آن را کاملا محکم کرد.
کاربرد دیگر این عایق، که متاسفانه در مقررات به آن اشاره نشده است، استفاده به عنوان درز انبساط است. نقش درزهای انبساط جلوگیری از ترک خوردن بتن گرمایش کفی و آسیب به کفپوش نهایی در زمان انبساط و انقباض یافتن ملات است. این درزها در فواصل ۸ متر طول یا مساحت ۴۰ مترمربع اجرا می‌شوند و در هنگام اجرای آن‌ها به عنوان درز انبساط باید طراحی مدارها به گونه‌ای صورت بگیرد که کمترین تقاطع را با مدارهای گرمایش کفی داشته باشد. اگر هم این اتفاق افتاد، در محل تقاطع لوله با این عایق کناری، حتما باید لوله از داخل خرطومی رد شود تا حرکت بتنی که منبسط شده به لوله آسیبی نرساند.
عایق کناری سوپرپایپ با ضخامت ۱۰ میلی‌متر در دسترس مشتریان بوده و قابلیت تراکم‌پذیری تا ۵ میلی‌متر را داراست.
پیشنهاد سوپرپایپ: برای مطالعه مطالب تخصصی در حوزه تاسیسات نشریه مجری را بخوانید.